Downloads

Κατεβάστε χρήσιμα εργαλεία και προγράμματα για την καθημερινή κλινική πράξη του καρδιολόγου και όχι μόνο

Πατήστε ΕΔΩ για να μεταβείτε στην σελίδα.


guidelines

ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ

 

Δείτε αποσπάσματα video από το Παγκόσμιο Συνέδριο Υπέρτασης


    


 
 
 

Vinaora Visitors Counter

mod_vvisit_countermod_vvisit_countermod_vvisit_countermod_vvisit_countermod_vvisit_countermod_vvisit_countermod_vvisit_counter
mod_vvisit_counterToday29
mod_vvisit_counterYesterday194
mod_vvisit_counterThis week872
mod_vvisit_counterLast week1157
mod_vvisit_counterThis month5121
mod_vvisit_counterLast month8733
mod_vvisit_counterAll days1300369

Online (20 minutes ago): 7
Your IP: 18.209.230.60
,
Today: Mar 29, 2024

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Εαν δεν μπορείτε να δείτε τα αρχεία κατεβάστε το πρόγραμμα Adobe Reader πατώντας στην παραπάνω εικόνα.


 

Recent News
Πρέπει όλοι οι νεοδιαγνωσθέντες με μυοκαρδιοπάθειες να ελέγχονται για στεφανιαία αρτηριακή νόσο; PDF Print E-mail

Μάρτιος 03, 2016 Amit Varma , MD, PhD, FACC, Richard H. Cooke, MD, FACC

 

Οι τρέχουσες οδηγίες του Αμερικανικού Κολλεγίου Καρδιολογίας/ Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρείας δίνουν ένδειξη Κλάση IIa με Επίπεδο Απόδειξης C (το οποίο αποτελεί γνώμη ειδικού και επισημαίνει την έλλειψη σημαντικών κλινικών δεδομένων) για τη διεξαγωγή αγγειογραφίας σε όλους τους νεοδιαγνωσθένετες με μυοκαρδιοπάθεια ασθενείς. Για εκείνους τους ασθενείς με συμπτώματα στηθάγχης ή ιστορικό εμφράγματος του μυοκαρδίου, το Αμερικανικό Κολλέγιο Καρδιολογίας /Αμερικανική Καρδιολογική Εταιρεία δίνει ένδειξη ΚλάσηIμε Επίπεδο Απόδειξης B για τη διεξαγωγή στεφανιαίας αγγειογραφίας.

Η κλινική δοκιμή STICH (Surgical Treatment for Ischemic Heart Failure) σύγκρινε ασθενείς με συστολική δυσλειτουργία της αριστερής κοιλίας και ισχαιμική νόσο και τους τυχαιοποίησε σε αορτοστεφανιαία παράκαμψη συν φαρμακευτική θεραπεία ή μονάχα φαραμακευτική θεραπεία. Οι ερευνητές βρήκαν ότι οι ασθενείς που επιπλέον υποβλήθηκαν σε χειρουργική επαναγγείωση είχαν μια μείωση στους θανάτους από ανεπάρκεια αντλίας και αιφνίδιο καρδιακό θάνατο όταν συγκρίνονταν με εκείνους που είχαν λάβει  τη βασική φαρμακευτική θεραπεία μόνο. Αυτά τα οφέλη φάνηκαν κυρίως μετά από 2 έτη.

Η αναγνώριση της στεφανιαίας νόσου έχει επιπλέον πτυχές πέραν της απλής επαναγγείωσης. Οι ασθενείς με ισχαιμική καρδιακή ανεπάρκεια ίσως επιπρόσθετα οφεληθούν από τα δευτερογενή προληπτικά μέτρα όπως η καθημερινή θεραπεία με ασπιρίνη και στατίνη. Παρόλο που η στηθάγχη είναι πιο πιθανό να συμβαίνει σε ασθενείς με στεφανιαία νόσο συχνά συναντάται και σε ασθενείς χωρίς στεφανιαία νόσο. Αυτό ειδικά αφορά τους ασθενείς με χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια τη στιγμή που παρουσιάζονται με οξεία απορρύθμιση. Αυτοί συχνά εμφανίζουν στηθαγχειδές άλγος εξαιτίας αυξημένης τελοδιαστολικής πίεσης αριστερής κοιλίας με αποτέλεσμα υπενδοκάρδια ισχαιμία, αλλά χωρίς απόφραξη των επικαρδιακών στεφανιαίων. Η απεικόνιση της μυοκαρδιακής αιμάτωσης συχνά χρησιμοποιείται σε αυτό το κλινικό σενάριο για να αναγνωρίσει βιώσιμο μυκάρδιο και εκείνους τους ασθενείς που μπορεί να ωφεληθούν από την επαναγγείωση των στεφανιαίων.

Τα τελευταία χρόνια υπήρξαν 2 μελέτες που ήλεγξαν την επίπτωση της αγγειογραφικά σημαντικής στεφανιαίας νόσου σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια και χαμηλό κλάσμα εξώθησης.  Βρήκαν ότι η παρουσία 2 ή περισσότερων μη διαβητικών παραγόντων κινδύνου (ηλικία  55 για τους άντρες , ηλικία ≥65 για τις γυναίκες , υπέρταση , χρήση καπνού, και δυσλιπιδαιμία ) ήταν ισχυρός προγνωστικός παράγοντας για στεφανιαία νόσο. Η παρουσία Qκυμάτων στο ηλεκτροκαρδιογράφημα ήταν ανεξάρτητος προγνωστικός δείκτης για σοβαρή στεφανιαία νόσο. Η ύπαρξη 1 από  αυτούς τους 3 προγνωστικούς παράγοντες (διαβήτης , 2 ή περισσότεροι μη διαβητικοί παράγοντες κινδύνου, ή κύματα Q ή αριστερός σκελικός αποκελισμός  στο ηλεκτροκαρδιογράφημα ) σχετίστηκε με 97% ευαισθησία και 32% ειδικότητα για σοβαρή στεφανιαία νόσο και 100% ευαισθησία και 28% ειδικότητα για σοβαρή στεφανιαία νόσο σε μοσχεύματα αορτοστεφανιαίας παράκαμψης. Αυτή η μελέτη είχε περιορισμό το γεγονός  ότι είχε σφάλμα επιλογής και  μικρό αριθμό συμμετεχόντων, αλλά για εκείνους με μεσαία πιθανότητα για στεφανιαία νόσο βάσει του  προγνωστικού σκορ, θεωρούσαν ότι ο μη επεμβατικός έλεγχος θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί επιπρόσθετα προσκειμένου να ενισχύσει την  ειδικότητα. Μελλοντικές μεγαλύτερες προοπτικές μελέτες έχουν στόχο να καταδείξουν τη χρησιμότητα αυτού του κλινικού εργαλείου.

Η ισχαιμική καρδιακή ανεπάρκεια παραμένει η κυριότερη αιτιολογία της νεοδιαγνωσθείσας μυοκαρδιοπάθειας. Παρόλο που οι τρέχουσες οδηγίες δίνουν ένδειξη IIa για τη διεξαγωγή αγγειογραφίας στη ρουτίνα για όλους τους ασθενείς με νεοδιαγνωσθείσα καρδιακή ανεπάρκεια που δεν έχουν συμπτώματα στηθαγχικού πόνου, εμείς προτείνουμε ότι ίσως είναι φρόνιμο να αξιολογήσουμε όλους τους ασθενείς , αλλά ειδικά εκείνους με καρδιακή ανεπάρκεια Σταδίου D κατά την Αμερικανική Καρδιολογική Εταιρεία, που αξιολογούνται για θεραπείες με συσκευές μηχανικής κυκλοφορίας. Η εμφύτευση συσκευής μηχανικής υποστήριξης της κυκλφορίας χρησιμοποιείται όλο καιπερισσότερο για τη θεραπεία της καρδιακής ανεπάρκειας τελικού σταδίου , και παρά τα τεχνολογικά επιτεύγματα και τη χρήση συσκευών συνεχούς υποβοήθησης αριστερής κοιλίας (LVAD) , η ανεπάρκεια της δεξιάς κοιλίας (RVF) ακόμη επιπλέκει το 20% των περιπτώσεων εμφύτευσης LVAD, και συμβάλλει σε σημαντική μετεμφραγματική θνητότητα και θνησιμότητα κυρίως σε εκείνους τους ασθενείς με μη ισχαιμική μυοκαρδιοπάθεια όπου και οι δύο κοιλίες είναι συνήθως ομοίως επηρεασμένες. Πολλά διαφορετικά συστήματα αξιολόγησης του κινδύνου έχουν προταθεί για να προβλέπουν την ανεπάρκεια της δεξιάς κοιλίας μετά την εμφύτευση της LVAD , παρόλο που κανένα δεν έχει μελετηθεί προοπτικά. Συνηθέστερα, τα συστήματα αξιολόγησης συνδυάζουν κλινικές, αιμοδυναμικές και εργαστηριακές παραμέτρους. Για παράδειγμα το σκορ του Fitzpatrickκαι το σκορ για τη δεξιά κοιλία του Michiganπεριλαμβάνουν κάποια από τα ακόλουθα: τη χολερυθρίνη, και/ή την ασπαρτική αμινοτρανσφεράση (σαν δείκτη ηπατικής δυσλειτουργίας), τη συστηματική πίεση αίματος (υπόταση ως δείκτης θνητότητας), την κρεατινίνη ορού (δείκτης νεφρικής δυσλειτουργίας), τον καρδιακό δείκτη ή τον δείκτη  έργου  όγκου  της δεξιάς κοιλίας , ή την ανάγκη για αγγειοσυσπαστικά. Ενδιαφέρον είναι ότι, κανένα από τα ποικίλα συστήματα αξιολόγησης δεν συζητά την ανάγκη για προεπεμβατική εκτίμηση ή επανεκτίμηση της στεφανιαίας νόσου, ειδικά την αποφρακτική νόσο της δεξιάς στεφανιαίας αρτηρίας , σαν πιθανό προγνωστικό δείκτη για την μετά την εμφύτευση ανεπάρκειατης δεξιάς κοιλίας. Προφανώς, μια οξεία ολική απόφραξη ή ακόμα και σημαντική ισχαιμία της δεξιάς στεφανιαίας αρτηρίας θα οδηγούσε σε δυσλειτουργία της δεξιάς κοιλίας στην μετά την εμφύτευση περίοδο και θα μπορούσε να είναι καταστροφική. Η ολική ανεπάρκεια της δεξιάς κοιλίας θα μπορούσε να οδηγήσει σε ανεπαρκή ορθόδρομη ροή από την δεξιά κοιλία στην LVADή οποιαδήποτε προς τα πρόσω παροχή θα μπορούσε  να παρέχει, ίσως με κόστος τις σημαντικά αυξημένες πιέσεις πλήρωσης. Αυτό είναι παρόμοιο με τοντραυματισμό της δεξιάς κοιλίας διεγχειρητικά που μπορεί να συμβεί κατά τη διάρκεια της αορτοστεφανιαίας παράκαμψης όπως και φτωχή καρδιοπροστασία, έμβολο αέρα στα δεξιά στεφανιαία, ή πνευμονική υπέρταση που σχετίζεται με καρδιοαναπνευστική παράκαμψη.

Οποιοσδήποτε ασθενής παρουσιάζεται με σημαντική έκπτωση στο κλάσμα εξώθησης της αριστερής κοιλίας ή μεσυμπτώματα στηθάγχης θα πρέπει να εκτιμάται με στεφανιαία αγγειογραφία εκτός και αν υπάρχει αντένδειξη. Παρόλο που σε αυτό το σενάριο δεν υπάρχουν συγκεκριμένες οδηγίες ή συστάσεις και ο κάθε θεράποντας θα πρέπει να καθορίσει ποιο  ποσοστό  αλλαγής στο κλάσμα εξώθησης σημαίνει σημαντική πτώση. Με δεδομένη την μεταξύ των ίδιων και  διαφορετικών παρατηρητών μεταβλητότητα στην εκτίμηση της λειτουργικότητας της αριστερής κοιλίας με το υπερηχογράφημα, μια πτώση της τάξης του 10-15% ή περισσότερο πιθανά διακαιολογεί περαιτέρω διερεύνηση.

Η ισχαιμική καρδιακή νόσος σήμερα είναι η νούμερο ένα αιτία για τη συστολική καρδιακή ανεπάρκεια. Για το λόγο αυτό, είναι λογικό όλοι οι ασθενείς που βαπτίζονται   να έχουν μη ισχαιμική μυοκαρδιοπάθεια οι οποίοι εισάγονται με παρόξυνση οξείας καρδιακής ανεπάρκειας και βρίσκονται να έχουν νέα έκπτωση στο κλάσμα εξώθησης θα πρέπει να έχουν μια εκτίμηση για την υποκείμενη στεφανιαία νόσο  πριν το εξιτήριο από το νοσοκομείο. Παρόλο που κλινικά εργαλεία έχουν προταθεί, όπως ένα από τουςDunkyetal, για να προβλέπουν ποιοι ασθενείς χωρίς στηθαγχικό πόνο θα είχαν υψηλή πιθανότητα να έχουν στεφανιαία νόσο ως αιτιολογία της καρδιακής ανεπάρκειας, πιστεύουμε ότι μέχρι να υπάρξουν διαθέσιμα καλά αξιολογημένα  μοντέλα για τη διαστρωμάτωση κινδύνου των ασθενών, η αυξανόμενη επίπτωση της στεφανιαίας νόσου σαν αιτιολογία της καρδιακής ανεπάρκειας είναι αρκετή για να δικαιολογηθεί μια πιο επιθετική προσέγγιση. Η πρώιμη ανίχνευση και θεραπεία της στεφανιαίας νόσου ίσως βοηθήσει να καθυστερήσει ο μυοκαρδιακός θάνατος, η ανάστροφη κοιλιακή αναδιαμόρφωση και ηέναρξη της καρδιακής ανεπάρκειας σταδίου D. Επιπλέον, η διάγνωση ασθενούς με καρδιακή νόσο αλλάζει τους στόχους της μακροπρόθεσμης θεραπείας επειδή η βέλτιστη φαρμακευτική θεραπεία σε αυτή την περίπτωση περιλαμβάνει υψηλές δόσεις στατίνης και ασπιρίνης σε συνδυασμό  με τα βασικάφάρμακα της  καρδιακής ανεπάρκειας.

Επιμέλεια κειμένου:

Γιαννίτση Σοφία - Ειδικευόμενη καρδιολογίας

 

Στείλτε μας μήνυμα

newsletter

Kάθε φορά που η σελίδα ανανεώνεται θα είστε  ενήμεροι.Γραφτείτε πατώντας ΕΔΩ

Μπορείτε επίσης να μας στείλετε μήνυμα με τις παρατηρήσεις σας για την βελτίωση της ιστοσελίδας.
Στείλτε μήνυμα πατώντας ΕΔΩ